امام زين العابدين عليه السلام وقتي ظرف آبي را مي‌گرفتند که بنوشند، چنان مي‌گريستند که آب، پر از اشک مي‌شد.?

?در اين باره به ايشان گفتند.

?فرمودند: «چگونه گريه نکنم، در حالي که پدرم، از آبي که براي درندگان و حيوانات آزاد بود، بازداشته شد؟!»

?به ايشان گفتند: همانا روزگارت را به گريه سپري مي‌کني و اگر خودت را هم بکُشي، چيزي بيش از اين نمي‌افزايي!

?فرمودند: «خودم را کُشته‌ام و بر آن، مي‌گِريم»?

{دانشنامه‌ي امام حسين عليه السلام ج۹، ص۴۳۲، به نقل از: المناقب لإبن شهر آشوب، ج۴، ص۱۶۶}

??? این مضمون در منابع فراوانی یافت می‌شود:

۱- بحارالأنوار: ج۴۶، ص۱۰۹، ح۱ وج۶۶،ص۴۶۴،ح۱۷
۲- أمالی صدوق: ص۲۰۵، ح۲۲۳
۳- روضة الواعظین: ص۱۸۹
۴- کافی: ج۶، ص۳۹۱، ح۶
۵- کامل الزیارات: ص۲۱۲، ح۳۰۴
۶- مصباح کفعمی: ص۹۶۷