عقاب داشت از گرسنگی می مرد 

و نفسهای آخرش را می کشید. 

کلاغ و کرکس هم مشغول خوردن لاشه ی گندیدۀ آهو بودند. 

جغد دانا هم  شاخۀ درختی به آنها خیره شده بود. 

کلاغ و کرکس رو به جغد کردند و گفتند این عقاب احمق را می بینی بخاطر غرور احمقانه اش دارد جان می دهد؟ 

اگه بیاید و با ما هم سفره شود نجات پیدا می کند حال و روزش را ببین آیا باز هم می گویی عقاب سلطان پرندگان است؟ 

جغد خطاب به آنان گفت: 

عقاب نه مثل کرکس لاشخور است و نه مثل کلاغ دزد، آنها عقابند از گرسنگی خواهند مرد اما اصالتشان را هیچ وقت از دست نخواهند داد. از چشم عقاب چگونه زیستن مهم است نه چقدر زیستن!

خود را بفروشی به کسانی به چه قیمت؟

از خوان فلک خوردن نانی به چه قیمت؟

یک روز به این‌سوی دگر روز به آن‌سوی

لنگان خرَک خویش برانی به چه قیمت؟

هرجا به چراگاه رسیدی فکنی بار

چشم و شکمت را بچرانی به چه قیمت؟ .

در بند کشی مردم آزاده دوران

تاخویشتن از بند برانی به چه قیمت؟

این چرخ فسون کارتر از توست حذر کن

مشت تو شود باز زمانی به چه قیمت؟

از آن خودت باش که ارزنده‌ترینی

خود را بفروشی به کسانی به چه قیمت؟

ساناز رئوف

BooksCom