?بسم ربّ الحسین المظلوم?

?مرحوم کفعمى در مصباح، از حضرت سکینه سلام‌الله‌علیها روایت مى کند که چون پدرم کشته شد آن بدن نازنین را در آغوش گرفتم و حالت اغما و بیهوشى برایم روى داد، در آن حال شنیدم پدرم مى فرمود:
 
شیعتى ما ان شربتم ری عذب فاذکرونى
او سمعتم بغریب او شهید فاندبونى
 
و انا السبط الذى من غیر جرم قتلونى
و بجرد الخیل بعد القتل عمدا سحقونى
 
لیتکم فى یوم عاشورا جمیعا تنظرونى
کیف استسقى لطفلى فابوا ان یرحمونى
 
و سقوه سهم بغى عوض الماء المعین
یا لرزء و مصاب هد ارکان الحجون
 
ویلهم قد جرحوا قلب رسول الثقلین
فالعنوهم ما استطعتم شیعتى فى کله حین

?اى پیروان من! هرگاه آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید و هرگاه داستان غربت غریبى یا شهادت شهیدى را شنیدید، بر من بگریید.
 
?من نبیره رسول خدا هستم ، مرا بىه گناه کشتند و سپس با تاختن اسب عمدا بدنم را خرد کردند.

?اى کاش همه شما در روز عاشورا بودید و مى دیدید که چگونه براى طفل صغیرم آب طلبیدم و آنان از ترحم به من خوددارى کردند.

?به جاى آب گوارا تیر ستم را به کودک کوچکم چشانیدند. واى از این مصیبت بزرگ و دردناکى که پایه هاى کوه بلند حجون (در مکه ) را به لرزه در آورد.

?واى بر آن که قلب رسول جن و انس را جریحه دار کردند! پس اى شیعیان من ! همیشه و هر چه در توان دارید آنان را لعنت کنید.

#الهی بالحسین

? #مصباح‏ کفعمی / ص۷۴۱
? #شهید_کربلا ، ج۱، ص۱۹۷
? #یاران_کوچک_امام_حسین علیه السلام، ص۱۳۲
? #دمعة_الساکبه ، ص ٣۵۰
? #معالى_السبطین ، ج۲ ص۳۱