داریم قدم می زنيم، کاش رسیدنی در کار نبود
کاش همیشه غدیر می ماند و فردایی نداشت
کاش قصه روی دیگری نداشت
کاش تاریخ گره می خورد
با وفای به عهد مردمان بی وفا
کاش غدیر باقی می ماند
از زمینی ها معدود ماندند ولی آسمانی ها،
هیچوقت آن دست آسمانی را در بالای جهاز شتران فراموش نمی کنند…

کاش فراموشی آنقدر ساده نبود…
آنگاه، قدم های لرزانمان از مدینه به عرفات نمیرفت
آنگاه، نامه ای نوشته نمی شد که مُهری شود بر دروغگویی شهری…
آنگاه، صدای قافله ای این قدم ها را نمى لرزاند…
آنگاه، نگاهمان رنگ تشویش نمى گرفت…

اگر عهد شکنان معنای عهد را مى فهمیدند،
شاید زینب (سلام الله علیها) هیچگاه عصر عاشورا را نمى دید.

اگر بهای دین خدا همچون ملعبه ای از زر در دربار زیاد نمى شد،
شاید دین را به بهای خون حسین (علیه السلام) احتیاج نبود.

و امروز؛
اگر ما با وفا بودیم…
شاید امام زمانمان منتظرترین برای ظهور خود نبود

سلام بر امام غریبم از غدیر تا محرم
خوب می دانم؛
اگر کمی هم قدم بودیم،
راه رفتن پشت این قافله انقدر هم سخت نبود.
ولی دوان دوان می آييم…
چیزی نمانده به محرم و ما از غدیر راهی شدیم…

ما فراموش نکرده ایم غدیر را…

Sammera_imammahdi