یک روز می‌آید …

آن روزی که صفحات تاریخ را فصل به فصل تغییر خواهم داد. آن روزی که جای تمام اخبار روز از تو خواهم خواند.

آن روز که جای همه‌ی ستارگان روی صفحه روزنامه و مجله و … تو را خواهم دید. آن روز که جای دلتنگی روی ورقها، برایت کتیبه‌ها خواهم نوشت.

آن روز که بزرگترین پروژه تحت ساخت دنیا، صحن فاطمه‌الزهراست، آن روز که تمام هنرمان را، تمام غم‌مان را به تلافی این هم سال غربت خاکی بر ضریح و حرمش نقش می‌کنیم.

آن روزی که مادری برای زیارت قبر خاک‌آلودِ پسری چادرش، خاکی نخواهد شد.

همان روزی که پسری دیگر چادرِ خاکی را نخواهد دید. آن‌گاه کنار حریمش یک کریم‌خانه بسازیم.

برای هر در راه مانده‌ای،
هر بی‌پناه مانده‌ای،
هر یا حسن (ع) خوانده‌ای.

تا همه بدانند!
آقای ما محتاج حرم نیست که ما محتاج کریمیم.

یک روز می‌آید و خدا کند آن روز را ببینم …

#سلام حسرت من

✍?ب.نظری‌منش #رد_قلم